Preemptive Strike

เนื่องจาก Exteen เข้าจากเน็ตญี่ปุ่นมันด๋อยมาก
จึงขอแอบลี้ภัยมา Blogger แทนละกัน
เป็นของ Google ยังไงก็เข้าได้เร็วจากทั่วโลกอยู่แล้ว ^^

ใช่ละครับ ตอนนี้ผมมาถึงญี่ปุ่นโดยสวัสดิภาพเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ชีวิตในญี่ปุ่นของนายภูเบ็งจะเริ่มในบัดนาว

พยายามจะเขียนสั้นๆ ละกันนะครับ จะได้เป็นมาตรฐาน
ในอนาคตจะได้ไม่ต้องขี้เกียจเขียนยาวๆ 555


ผมขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิตอน 8 โมง 20 วันที่ 28 ธ.ค. ครับ
แต่เนื่องด้วยความที่มันเช้าไป เลยไม่มีใครมาส่งได้
นอกจากลุคคุงสุด love กับจิมังของเรานั่นเอง

ลุคคุงแอบไปทำงานสายเพื่อมาส่งเลย ขอบคุณมากจริงๆ T^T



ส่วนจิมังก็มาส่งงานที่ลาดกระบัง เลยได้มาส่งด้วยกัน



ที่ขาดไม่ได้ก็คือคุณแม่สุดที่รัก
ที่เป็นสปอนเซอร์ใหญ่ในการเดินทางครั้งนี้
เบ็งรักแม่ที่สุดเลย

หลังจากไก่การ่ำลากันไปเสร็จแล้วผมก็ขึ้นเครื่องตรงสู่โตเกียว
แต่แล้วความไก่กามันก็เริ่มขึ้น จากตอนที่เค้าแจกใบตม.
ไอ่เบ็งก็สำเหนียกตัวเองขึ้นมาได้ว่า
ตูไม่ได้จดที่อยู่หอพักมานี่หว่า แล้วจะเอาอะไรเขียนใส่ใบตม. = [] ="
ก็เลยปล่อยมันว่างไปอย่างนั้น 555
พอไปถึงตม. ก็ใช้ไม้เด็ด ควักแผนที่ออกมาชี้ แล้วก็ซัด Eng ใส่
พี่ตม. แกก็พยายามอ่านแผนที่แล้วก็เขียนไปตามมีตามเกิด จึงปล่อยตัวมาโดยดี
สรุปไอ่เบ็งก็ผ่านมาได้อย่างเนียน ^^

หลุดจากตม. เอากระเป๋าที่ load มาเสร็จก็ออกมาโทรหาคุณ Nozomi
นั่งรถไฟเข้าเมืองมาแล้วก็มารอเค้ามารับที่สถานี Shibuya

อยากบอกว่าคุณ Nozomi หล่อมวากกกกกกกกก XD
(แต่เสียดายท่าจะไม่โสดแล้ว 555)
ได้แวะไปที่แมนชั่นเค้า ไปเจอน้องหมาสองตัว
ชื่อ Roku กับ Kogeshi
ออกแนวไฮเปอร์พอสมควรเลย แต่ก็น่ารักดี



นั่งเล่นไปซักพักเค้าก็พาไปกินข้าว
ไปกินกันที่ร้านโอโคโนมิยากิครับ (แต่ชื่ออะไรจำลืมดู 555)
เพิ่งเคยมาทำโอโคโนมิยากิสดๆ ครับ
ทั้งสนุกและก็อร่อยจริงๆ (แต่แพง T^T)



กินเสร็จก็กลับโรงแรมครับ
ลืมบอก ว่าตอนแรกคุณ Nozomi จะให้พักที่ห้องเค้า
แต่เผอิญมีเพื่อนเค้าอีกคนจะมาพักที่ห้องด้วย
เค้าเลยมาเปิดโรงแรมให้ผมนอนแทนครับ (ใจป้ำโคตร)
โรงแรมห้องเล็ก แต่ก็อยู่สบายมากครับ
อยู่หน้าสถานีรถไฟใต้ดิน Ikejiri-Ohashi
ถัดมาจาก Shibuya สถานีนึง



ถึงห้องจะเล็กแต่ก็อยู่สบายมากๆ ครับ
มีเน็ตให้เล่นฟรีด้วย เร็วปรี๊ดเลย แต่เข้าเว็บไทยแทบเต่าคลาน
(ซึ่งก็เป็นเหตุให้ลี้ภัยจาก Exteen มาที่นี่)

ซักพักก็เหนื่อยเข้านอนไปครับ
ต้องเก็บแรงไปตะลุย Comiket วันต่อไป
ก็เป็นอันจบไปวันนึงครับ

หนทางยังอีกยาวไกล
ต้องสู้!!

ปล. เขียนไปเขียนมายาวโคตร OTL